شاید ثبت چند اثر طبیعی منحصر به فرد شهرستان دزفول از جمله ((چال کندی و دره توبیرون)) در زمره آثار ملی طبیعی را بتوان مسرت بخش ترین خبر هفته گذشته دزفول عنوان کرد اما در این بین نکته حائز اهمیت، استفاده حدأکثری از ظرفیت های این ثبت و کاهش و مقابله با تهدید های احتمالی […]
شاید ثبت چند اثر طبیعی منحصر به فرد شهرستان دزفول از جمله ((چال کندی و دره توبیرون)) در زمره آثار ملی طبیعی را بتوان مسرت بخش ترین خبر هفته گذشته دزفول عنوان کرد
اما در این بین نکته حائز اهمیت، استفاده حدأکثری از ظرفیت های این ثبت و کاهش و مقابله با تهدید های احتمالی است که در ذیل به گوشه ای از آن اشاره خواهد شد
ثبت هر اثر طبیعی در کنار توجه ملی و استانی به آن (اگر به درستی صورت پذیرد)، با توجه به گستره معرفی آن، میتواند ابزاری مؤثر در جهت شناسایی و جذب توریست و گردشگر باشد که میتوان آن را از مهمترین دستآورد های ثبت هر اثر دانست، زیرا که کارشناسان گردشگری بار ها و بار ها تبیین کرده اند که صنعت توریسم و گسترش آن چه منافعی برای هر منطقه در ابعاد مختلف دارد، صنعتی که متأسفانه در شهرستان دزفول با پهنه وسیع جغرافیایی و وجود انواع مختلف گردشگری همچون تاریخی، طبیعی، دفاع مقدس ، مذهبی و باستانی تقریباً مغفول مانده و شهرستان کم و بیش از آن بی بهره است
در کنار مزیت معرفی اثر و توجه به آن(در صورت صحت اجرا)، باید به تهدید های این ثبت خصوصاً جهت منطقه بکر و طبیعی (دره توبیرون) نیز توجه کرد که جولانگاه خودرو ها و گردشگران بی توجه به طبیعت نشود و ساز و کار های حفاظت از طبیعت این منطقه اندیشیده شود (ساز و کارهایی که تا به این لحظه وجود ندارد و طبیعت منطقه و مناظر مشابه را با تهدید جدی رو برو کرده و میکند)
در کنار ثبت اثر که به خودی خود باعث معرفی در سطح کشور و مجلات گردشگری مختلف میشود، ایجاد امکانات و زیر ساخت های جذب نیز باید مورد توجه ویژه و اساسی بعنوان یک مؤلفه مهم و زیربنایی قرار گیرد
مسائل فرهنگی در جهت توریستی و گردشگری بودن هر منطقه از نکات قابل توجه است که لازم است با درک و شناخت صحیحِ هم تهدید ها و هم فرصت های آن، برای این مهم نیز برنامه ریزی کرد
آیا به درستی از ظرفیت های گذشته استفاده شده است
مزیت ثبت آثار ملی در هر رشته و رده ای بر نگارنده و هیچ فردی پوشیده نیست اما سؤال اساسی این است که آیا توانسته ایم در شهرستان دزفول، از آثاری که در زمره آثار ملی خصوصاً در بحث تاریخی و دفاع مقدس ثبت کرده ایم ، استفاده مطلوب هم در جهت جذب گردشگر و هم در جهت توجه بمنظور حفظ و حفاظت و احیا کنیم؟
بطور خاص در حوزه آثار ملی طبیعی، آبشار شوی در سال ۱۳۹۳ ثبت ملی شد؛ اما آیا در جهت توجه به آن هم بمنظور حفظ و حفاظت و حراست ، هم بمنظور سهولت دسترسی و هم بمنظور جذب گردشگر و تبعات اقتصادی آن در منطقه، در این هشت ساله اتفاق خاصی رخ داد؟!!!
در پایان نگارنده وظیفه خود میداند تا ضمن تقدیر از تلاش های فعالان محیط زیست و دوستداران طبیعت ، رسانه ها، فعالین فضای مجازی و همچنین علاقه مندان آثار طبیعی، زحمات آن ها در جهت شناسایی مناطق و معرفی به سایرین را یادآور شود و متذکر شود استفاده از این نیرو های توانمند با توجه به ظرفیت های عظیم سازمان های مردم نهاد و گروه های دوستدار مردمی، میتواند نقش شایانی در جهت استفاده حداکثری از فرصت ها و مقابله با تهدید های احتمالی داشته باشد
دیدگاهتان را بنویسید